Teoria inteligentnego stworzenia (t3)

Reguły Teorii inteligentnego stworzenia

Paradygmatem teorii inteligentnego stworzenia jest to, że wszechświat powstał w określonym naukowo momencie około 13,8 mld lat temu oraz to, że jego powstanie stanowi przemianę energii w materię.

Założeniem tej teorii jest istnienie wiecznego stanu poza czasem i przestrzenią, który był od zawsze, to znaczy zanim powstał wszechświat. To jest fundament tej teorii wynikły z jej paradygmatu.

Aksjomatem w teorii inteligentnego stworzenia jest to, że „coś” nie może powstawać „z niczego”. Zatem czasoprzestrzeń wszechświata lub wszechświatów musiała mieć swoje źródło powstania.

Byt Pierwoistny jest podstawowym pojęciem tej teorii. Jego Wieczność jest tożsama z wiecznością Praenergii i Jego Praw, które są również zintegrowane z wiecznością stanu poza czasem i przestrzenią.

Sfera poza czasem i przestrzenią to jedyna możliwość dla istnienia Pierwszej Przyczyny, czyli Bytu Pierwoistnego. Tak powstała teza, że wypełnia On Sobą cały stan poza czasem i przestrzenią. Tę tezę uzupełnił sąd egzystencjalny, że Wewnętrzną Stroną Bytu Pierwoistnego jest Jego Osobowość a Stroną Zewnętrzną Energia Pierwszej Przyczyny.

Główną tezą tej teorii jest to, że Byt Pierwoistny wyłonił z Siebie czas i przestrzeń, to znaczy stworzył z samego siebie wszechświat przy udziale Pierwoistnej Siły Miłości. To określa Go jako Stwórcę.